Ταινία μιας άλλης ζωής

Χρόνια
Χρόνια είχε να αισθανθεί έτσι
Χρόνια είχε να βρεθεί στο ίδιο σημείο
Το ένιωθε
Σαν ένα κομμάτι
Ένα κομμάτι από ο μπαούλο του ονείρου
Που ξανάρθε στο φως
Και ήρθε και ένωσε τις παλιές
Με τις καινούργιες εικόνες
Και εκείνη ήταν στο ίδιο σημείο τότε
Τότε
Λίγο πριν το τέλος
Όταν ήταν χαρούμενη
Και δεν είχαν γίνει όλα αυτά
Αυτά που της είχαν αλλάξει τη ζωή
Αυτά που την έκαναν να παλεύει
Με τους αόρατες δαίμονες της
Όλα αυτά τα χρόνια
Αυτά που την είχαν φθείρει ψυχικά
Όλον αυτόν τον καιρό
Όμως οι εικόνες ερχόντουσαν στα μάτια της
Χωρίς να το θέλει
Σαν ταινία
Σαν ταινία μιας άλλης εποχής
Το άδειο προαύλιο μπροστά της
Ήταν γεμάτο από παιδιά
Παιδιά που ζούσαν
Παιδιά που ήταν ευτυχισμένα
Όχι σαν τώρα
Τώρα δεν υπήρχε αυτή η δυνατότητα
Δεν προλάβαινε να κάνει τίποτε
Μεγάλωσε
Νωρίς
Στα δεκαέξι της
Το γέλιο είχε σταματήσει στα δέκα της
Από τότε πάλευε να επιβιώσει
Κανείς δεν το ήξερε
Μόνο εκείνη
Όλοι είχαν φύγει και την είχαν εγκαταλείψει
Και έτσι εμφανίζει πια
Το παιδί που κρύβει μέσα της ευχεριακά
Όμως αυτό που της έλειπε δεν ήταν οι φίλοι της
Οι φίλοι της που είχαν μεγαλώσει
Όχι
Ήταν το γέλιο
Το γέλιο που έβγαινε από την ψυχή
Το γέλιο που υπήρχε σαν ανάμνηση
Το γέλιο που από καιρό είχε χαθεί
Τώρα η ενηλικίωση της χτύπαγε την πόρτα
Θέλοντας να δηλώσει το στίγμα της
Ενώ εκείνη καθόταν εκεί
Βλέποντας μέσα από το αόρατο παράθυρο
Έναν δικό της ξεχασμένο κόσμο
Αναμνήσεις μιας άλλης ζωής
Ενώ ένα δάκρυ έφυγε δειλά
Από την άκρη του ματιού της
Σχηματίζοντας ένα λεπτό ρυάκι
Το ρυάκι της απελευθέρωσης