Φως

Πρώτη φορά δεν ήταν μόνη

Μετά από καιρό

Συνήθως είχε ανθρώπους κοντά  της και τόσα μίλια μακριά της

Τώρα τα πράγματα είχε αλλάξει

Η απόσταση μετριαζόταν

Οι άνθρωποι πλησίαζαν ξανά

Σαν να είχε μια αρρώστια που την βλέπανε μόνο οι άλλοι και τώρα απλά ανάρρωνε

Τώρα την πλησιάζανε

Γιατί η καραντίνα είχε τελειώσει

Τα πάντα ήταν ξανά φωτεινά

Φως

Το ξεχασμένο συναίσθημα που υπήρχε μέσα της είχε επιστρέψει μετά από πολύ καιρό

Φως

Επιτέλους, το εφτάκτινο αστέρι ξαναζωντάνεψε μέσα της

Αφιερωμένο σε όλα τα παιδιά του φωτός που είναι φίλοι μου και ανέχοντε μια σελιδά που είναι μέσα στο σκοτάδι...Σας αγαπώ παιδιά!!!! :-DDD