Δωμάτιο
Ένα δωμάτιο χωρίς παράθυρο
Ένα λευκό δωμάτιο
Ένα δωμάτιο με μόνο μια λάμπα
Εσύ τρελός
Τρελός από χαρά
Ξέρεις
Ξέρεις ότι κανείς δεν νοιάζεται για ‘σενα
Κανείς
Ούτε εσύ ο ίδιος για τον εαυτό σου
Η καθημερινότητα σε τρέλανε
Η ρουτίνα
Και όμως εσύ τώρα γελάς
Γελάς
Που επιτέλους άλλαξε αυτό
Γελάς που το επόμενο πρωί δεν θα ξυπνήσεις σε ένα δωμάτιο με χρώμα
Γελάς που τώρα είσαι φυλακισμένος στην προσωπική σου τρέλα
Κανείς δεν μπορεί να σου πει ψέματα
Κανείς δεν μπορεί να σου μιλήσει
Γιατί δεν θα ξαναδείς κανένα
Ο μόνος φίλος σου η τρέλα
Αλλά δεν είσαι σίγουρος
Μπορεί και αυτή να ψεύδεται
Μπορεί και αυτή να σου πει κάποια στιγμή ότι είσαι καλά και εσύ να την πιστέψεις
Μπορεί να προσπαθήσεις να αυτοκτονήσεις και αυτή να σε καταστήσει ανίκανο
Τρέλα
Ο φίλος και ο εχθρός σου
Η λάμπα που έκαιγε τόση ώρα έσβησε
Αυτή μόνο σου λέει αν έξω είναι πρωί ή βράδυ
Απόλυτο σκοτάδι
Ώρα για ύπνο
Αλλά εσύ τρελός
Μπορείς να κάνεις ότι θέλεις
Όμως εσύ διαλέγεις να κοιμηθείς
Δεν ξέρεις ούτε και εσύ ο ίδιος γιατί
Άλλωστε αυτό δεν είναι η τρέλα;
Ένας τρελός να κάνει κάτι συνηθισμένο
Μάλλον τελικά μπορεί όλοι να κρύβουμε ένα τρελό μέσα μας ακόμα και αν δεν το ξέρουμε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου